De Graafschap C1 pakt punt tegen Omniworld

De Graafschap C1 begon voor het eerst sinds weken weer compleet. Ook Sam Hendriks die een paar keer had mee gedaan bij de B1 was er weer bij. De Graafschap begon zo als de afgelopen weken weer erg compact met de linies kort op elkaar. Er was een goed positiespel en een sterke opbouw van achteruit. Alleen kregen de spitsen te weinig ondersteuning zo dat er voorin onvoldoende druk was. Hierdoor kwamen de jongens van Wim van Zeist niet tot echt grote kansen. Er waren een paar kleine kansen voor Sam Hendriks. Vanuit de verdediging kreeg hij de lange bal en zette zo een aantal keer de verdediging van de tegen partij te kijk. Maar tot een doelpunt kwam hij niet. Ook Omniworld kwam tot een paar kleine kansen omdat er soms niet goed rugdekking werd gegeven. Voor rust kreeg Omniworld nog wel een penalty. Deze kans lieten de bezoekers niet aan hun neus voor bij gaan en zo was de ruststand 0-1. Maar er was goede hoop voor de tweede helft want De Graafschap speelde met veel strijd en passie en speelde met veel beleving.

Na rust zette De Graafschap dit door. De Graafschap ging wat meer op de aanval spelen om de 1-1 op het scorebord te zetten. De spelers waren wat vaster in de balaanname ook bij tactische momenten zodat de spelers uit het duel bleven. De veldbezetting was beter waardoor het positiespel bij momenten redelijk verzorgd was en er een aantal kansen ontstond voor de thuisclub,maar ook Omniworld kreeg een paar kansen door dat er nu wat ruimte viel achter de verdediging. Maar ook zij kwamen niet tot scoren. Tom Klein Kranenburg wist een goede pass van Omniworld te onderscheppen en met een schitterende steekpass zette hij Sam Hendriks vrij voor de goal. Die wist er wel raad mee en schoof de bal achter de doelman van Omniworld. Het bleef tot de laatste minuut een wedstrijd waarin beide teams aanspraak maakte op de overwinning. Het bleef echter bij 1-1.

‘Naast dat de spelers met inzet strijd passie en bij momenten door een goede veldbezetting redelijk positiespel speelden kunnen we tevreden zijn.’ was het commentaar van Wim van Zeist.